Spanning om de 1 na laatste plaats

Het is er op of er onder vandaag! We are in a winning mood. We (heren 4) kunnen 1 na laatste worden. We kunnen van de laatste plek af komen. Dan moeten we wel winnen van Ede heren 10. Spanning is het codewoord. Het begint voorspoedig. Op zijn gemak staat Rick zijn ballen te slaan. De eerste game is daar tekenend voor. Zoals een stoomwals over het asfalt glijdt, zo gaat Rick de baan over. 11-4 wordt het. We beginnen goed. Rick walst door en houdt zijn rust vast. Hij walst er in de 2e game overheen met 11-5. Het nare is dat er daarna iets op het spel staat. De rust vloeit het afgetrainde lichaam uit. Is hij nu bang om te winnen? Dat zou onhandige timing zijn. Toch blijkt het wel de waarheid. De derde game verliest hij met 11-3. In de 4e game herpakt Rick zich aan het einde. Hij komt van 10-5 en krabbelt weer op. Helaas te laat, zo blijkt als het snel 11-9 is. Jammer. Hierna is het gedaan met de pret. De laatste game wordt het 11-5 en blijven we voorlopig verstoken van een overwinning en moet een van de anderen strijden om de 1 na laatste plek. Daarna komt Thijs. Verbeten. Hij gaat winnen, hij straalt het uit. Winnen, winnen, winnen. Een van zijn eerste punten is een jetser van een smash. Een beetje tennisachtig, maar effectief. Hier en daar ook wat slordig, maar dat is voor de spanning. Thijs dartelt als een ware ballerina over de baan, vol energie. Helaas wordt de eerste game in Thijs' nadeel beslecht. In de korte pauze wordt Thijs overladen met goed bedoelde adviezen. Dat zal 'm goed doen. Of hij wordt er knettergek van. Spannend. Game twee gaat een beetje gelijk op, maar Thijs lijkt onrustig. Bij 4-7 toont hij zijn spelinzicht door mooi langs zijn tegenstander te spelen. Dat moet hij volhouden. Han aanschouwt het tafereel zeer gespannen. Er hangt toch iets in de lucht. Maar dat kan ook de lente zijn. Thijs delft uiteindelijk het onderspit. 11-7. De tegenstander blijft rustig en sterker. De tegenstander staat op de Thee en Thijs loopt zijn rondjes over de baan. Het snelste rondje gaat in 5 seconden! Zijn matchbal tegen komt dan ook snel. Ook deze game is voor Ede. De volgende die zijn kunsten mag vertonen, is Bas. Na een kort verblijf op de rokersplek buiten, is hij flink op stoom. Hij heeft het vaker spannend gemaakt dit seizoen, dus het thema 'spanning' van vanavond kan hem goed passen. Over het winnen van de avond denken we even niet. Dat is even te spannend. Bas lijkt rustig en speelt een paar leuke ballen. Bas en zijn tegenstander lijken zeer aan elkaar gewaagd. Ze spelen vergelijkbare ballen. Koekjes van eigen deeg worden gebakken en gegeten. Uiteindelijk trekt Bas na de eerste game aan de kortste lange vinger. In de tweede game valt ook het publiek op dat de twee spelers gelijkwaardig zijn. Lengtes zijn spaarzaam, de drops zijn scherp. Beiden spelen mooie ballen en de tegenstander waardeert het spel van Bas door een duimpje op te steken na een mooie bal van de RCH heren 4 speler. Bas weet dat hij zijn tegenstander moet laten lopen, maar de tegenstander weet dat ook van Bas. Zo is ook deze game helaas verloren. Bas begint goed aan zijn derde game. 'Vast besloten', volgens het publiek dat echt geen vast beraden bedoelt. Vastberaden om niet op te geven en het zo spannend spannend te maken. Lekker veel harde ballen. Het komt tot 11-11, 12-12 en uiteindelijk wordt de strijd met een 14-12 beslecht in het nadeel van Bas. Daarmee lijkt de laatste plek in het klassement veilig gesteld. Er is alleen misschien nog een theoretische kans. Om Han gerust te stellen, wordt dit nieuw ontdekte feit even aan hem doorgegeven tijdens het warm spelen. No pressure whatsoever. Want na een korte check blijkt er een regel vergeten en komt alles goed voor die laatste plek. Een lekker warm plekje voor ons, met rode lantaarns. HuppelHan in actie. Hij gebruikt zijn lengte met een mooie smash. Hij kijkt goed waar zijn tegenstander staat. De tegenstander mikt op de verlichting (tl-buizen). Het blijft vrij lang onduidelijk hoe de verhoudingen liggen. Wie is de sterkste? Een prima ingrediënt voor spanning dus. Han’s lengtes zijn succesvol. Zijn frustratie is groot bij fouten we hopen dat hij zo zijn frustraties kwijt is en met rust speelt. Er is wat onduidelijkheid over zijn services, wat twee lets oplevert. Han is ziekjes. In de tweede game begin je te zien dat het hem opbreekt. Ook hij bakt koekjes van eigen deeg. Beiden slaken vloeken. Vooral de tegenstander weet veel van zijn relatie met onze Lieve Heer. Het publiek vermoedt dat Han een mentaal spelletje speelt met tegenstander Roel. Hoe? Dat weet niemand, maar hij doet het en lijkt de overhand te hebben. Han boert openlijk vlak voor de service, zal dat het zijn. Het spelinzicht van Han is leuk om te zien, maar zijn tegenstander wordt niet hard in de pan gehakt. Han wint de game, waarop de tegenstander op brute wijze de kwaliteit van het stucwerk checkt. De derde game kan Han teveel worden. Hij roggelt slijm, laat een bal lopen en valt zelfs. Net op tijd staat hij op en speelt verder. De spanning van dit potje blijft. De snelheid neemt toe. Roel serveert te snel, waarop Han subtiel, doch theatraal naar de achterkant van zijn shirt wijst. '50' staat daar op. Han speelt toneel en het is vermakelijk om te zien. Hij vraagt lets die twijfelachtig zijn. Nog een game. Wisselend succes maar wel met mooie ballen van onze Huppelhan. Comcentratie en uithoudingsvermogen zijn tanende. Het virusje breekt hem op. 2-2. Quotes in de pauze: 'Ja Han, als je deze game gewonnen had, had je dat een game gescheeld om te spelen. Eigen schuld.' Han hangt kreunend tegen de glaswand. 'Ze gaan direct in flink beraad. Ze zijn bang voor je.' Zo klinkt het ook. Deze laatste wedstrijd lijkt de mooiste te worden. Of dat door de titanenstrijd komt of door Han's acteerspel, blijft in het ongewisse. Volgende seizoen kunt u zelf kijken naar de verrichtingen van RCH Heren 4 Top Result Group. Kaarten zijn nu als gratis te bestellen of voor niks te reserveren. Mentale steun komt van de tribune. Net als sarcasme, cynisme en ironie. Altijd gezellig als zij er zijn. Deze game gaan ze gelijk op. Han roggelt, struikel en valt, maar blijft doorgaan. Hij rekt tijd als een laf team in een wk-finale (voetbal), maar hij heeft het gewoon nodig. 10-10 wordt het toch nog, maar meer zit er niet in. Het eindigt met 12-10. Volgend jaar nieuwe ronde nieuwe kansen. Bijzijn is meemaken. Heren 4 RCH/TRG gaat ervoor!

Renoir houdt eer hoog in pittoresk dorp

Het is rustig in het dorp. Het is een mooi rustig dorp. Het ligt in het bos en de huizen zijn mooi en staan los van elkaar. Maatje XXL, dat wel. Na een drukke vrijdag is het stil en er is bijna niemand meer op straat. Aan de rand het dorp is een gebouw waar mensen voor de lol tegen ballen slaan. Het centrum is aan het verbouwen. De ingang is onverlicht en omgeven met bouwmateriaal en containers. Binnen ligt de vloer net. De lijm is nog niet droog. Het dorp maakt zich op voor een rustige vrijdagavond. ‘MMMMWWWRRRRROOOAAAAPPPPPP’ De rust is weg. Een grijze Golf met flinke spoilers, een dito uitlaat, leren bekleden en zo’n bestuurder met een petje neemt de drempels zoals men in de Formule 1 kerbstones neemt. Het is Jeroen. Hij stuurt heren 4 naar het dorpje, alwaar zij een lekker balletje gaan meppen. Renoir gaat snel van start. Zou hij wel warm zijn? Want de eerste game gaat snel en van beide kanten in het begin slordig. Het gaat gelijk op, maar al Renoir eenmaal warm is serveert hij tot 8-10. Pier (tegenstander) komt terug tot 10-10. Het wordt spannend tegen het eind. 12-11 tegen Renoir. Helaas, hij verliest 'm. Jammer, maar zeker niet roemloos ten onder. Een tactische bespreking met Thijs moet beterschap bieden in de tweede game. Die gaat ook weer snel van start. Het gaat gelijk op, rallyes worden langzaam langer. Tot er discussie ontstaat over een let. Een moeilijk moment en Renoir moet zich herpakken. De service mislukt, maar die van de tegenstander ook. 7-9. Twee punten later is de game voorbij. Jeroen gaat 'm (Renoir) op z'n donder geven. Een kort pauze en Renoir gaat snel de baan op. Renoir blijkt een jonge god met een beter uithoudingsvermogen dan zijn tegenstander waarbij de grijze haren toch wel door komen. Renoir gaat op hetzelfde niveau door, maar zijn tegenstander lijkt voorzichtig af te haken. Voorzichtig, want hij komt steeds een beetje terug. Toch wint Renoir de derde en vierde game. Zo verandert een doorsnee potje in een ware titanenstrijd. Met 2-2 gaat Renoir zijn laatste game in. De tegenstander veert terug. Ook der vijfde game blijft spannend. Op basis van het publiek kan ik opmaken dat het spelinzicht van Renoir is blijven liggen op zijn nachtkastje. Maar wat wil je? Wie zou er wel kunnen omgaan met zoveel spanning. Bij 6-9 en 7-9 maakt Renoir wat foutjes. 4 service fouten in 1 game maakt het spannend. 10-10 teveel spanning. 11-11. Whaaaa! 13-11!!!! Hij wint! Hij wint!! Michel: kansloos. Op 3 in plaats van vier. Gelukkig maakt de tegenstander (Jan) fouten. Anders was hij puntloos ten onder gegaan. 11-4, 11-2 en 11-0. Blijven oefenen dus. Speerpunten waren: stilstaan als ik sla en door de knieën gaan. Gewoon een veredelde training. Rust ontbreekt. De wedstrijdspanning is een mega-factor. Wellicht moet ik gewoon meer wedstrijden spelen. Morgen. Heren 5. Eens kijken wat ik kan doen. Thijs is aan de beurt. Koelbloedig stapt hij de baan op. 'Warm spelen?' 'Neuh, een paar ballen, dan is het goed.' Ook zijn tegenstander blijkt (te?) sterk. Uithoudingsvermogen als een paard. Onrust in Thijs, maar gelukkig speelt hij een paar mooie 'Thijs-ballen'. Lekker scherp. Het voorkomt echter niet dat de tegenstander snel weer te winnen. Thijs lijkt uitgeput na de eerste game. Hij is echter net warm. Na een korte pep-talk van Jeroen gaat de tweede game beter. Het gaat gelijk. Hij wordt warmer. De tegenstander pakt ook Thijs' scherpe ballen. Dat is jammer. Een stijgende lijn is ingezet. Benieuwd wat game 3 doet. Die gaat hetzelfde. Wellicht moeten we in beeldspraken gaan spreken om deze tekst toch nog wat sjeu te geven. Renoir heeft iets met bergen vandaag, dus laten we concluderen dat deze berg te hoog was. De vlag is niet door Thijs geplant op de top van de berg. Misschien kan Jeroen het. Hij speelt zich warm alsof hij met vlag en al, al een heuveltje op loopt. Klaar voor een nieuwe klim. De berglucht (?) kan hem goed doen. Zijn blik is gericht op de top. 'Kijk hem ghosten, die man!' Hoor je het publiek zeggen. Voor de wedstrijd geven de toeschouwers Jeroen een tip: speel op conditie. Het lijkt vreemd, na de vorige twee Blarici (mensen uit Blaricum?). Maar ja, je moet toch een uitgangspunt hebben. Of een verkapte manier oom te zeggen dat iemand de rust moet bewaren. Het speculeren is over. We gaan beginnnen. Het blijkt een goede gok. De tegenstander moet het hebben van hard slaan, maar lopen naar de bal lijkt een bergje te veel om te nemen. Hij komt langzaam op stoom, maar het mag niet baten. Jeroen heeft er al snel 11-6 van gemaakt. 'Hij lijkt er geen zin in te hebben', zegt Jeroen als hij van de baan komt. Het is in de tweede game dan ook snel 6-0. Na wat fouten is het 3-8 voor Jeroen. De game is er snel. 11-3. De derde game lijkt in het begin voor Ben. Most people would give it awayyyyyy, they don't listen to a word they sauyyy. Ben niet. Na twee lusteloze games staat hij in de derde game snel voor met 5-4. Jeroen kan hem dus bijhouden. En inhalen, zo blijkt. Ben's teamgenoten sporen hem aan een tandje bij te zetten. Dat doet hij. Te snel serveert hij. Jeroen was nog niet klaar. Ben gelooft er in en maakt het nu ineens spannend. 7-8. En Ben wint. 2-1. Vierde game. Kijken wat het wordt. De 2-0 wordt door Ben teniet gedaan. Enorm frustrerend. Zeker omdat Ben een stroke wil afdwingen door gewoon op Jeroen in te lopen zonder voorbereid racket. Hij windt zich op, maar de scheids houdt onder veel druk, voet bij stuk. Dat rijmt. Het nadeel voor Jeroen is dat het Ben nog meer bij het spel betrekt. Hij slaat harder en sneller en in op de frustratie van Jeroen. Zo verliest Jeroen deze game. Er komt een vijfde game. Hierin heeft Jeroen een innige band met de tin. Ben gelukkig ook. Spanning is voelbaar. Ben wint hem. Achteraf blijkt dat Ben publiek nodig had. Dat gaf hem vleugels. Zo verliest heren 4/Top Result Group. Alle eer voor Renoir. He showed us how it's done.