‘Jaa, dames en
heren, geniet er nog maar even van, want de komende zaterdag wordt de laatste
mooie dag van het jaar!’ Dit verheugende bericht heeft de afgelopen weken,
misschien wel maanden, al geregeld door de luidsprekers van wat radio’s
geschald. Je kunt je zo voorstellen dat de strandtenthouders en uitbaters van
gezellig boscafés handen wrijvend opstaan op zo’n zonnige dag. Er zijn extra
scholieren uitgerukt om iedereen op tijd van een hippe cocktail of appelgebak
met koffie te voorzien. Het lijkt een perfect jaar voor de horeca en daarmee
wellicht ook de economie.
Als je op één
of andere manier wat meer van het weer mee krijgt dan andere jaren, of dan
leeftijdgenoten, heeft het kunnen opvallen dat heel 2014 een grote aaneenrijging
is van laatste mooie dag. 30 juni zal vast de laatste mooie dag van juni
geweest zijn. Maar eigenlijk kan dat voor elke dag op gaan. Als je een beetje
terug kijkt en je vakantie goed gepland had, dan is heet 2014 vanaf februari al
‘mooi’ geweest. Hierbij gaat het om het weer. De overige invulling van het
kalenderjaar is voor een ieder verschillend.
Begin maart
zaten er mensen met korte broek in de zon op wintersport. Gelukkig waren er
sneeuwkanonnen, anders was het toch echt wel moeilijk geweest om soepel op ski’s
of snowboard de berg af te komen. Thuis gekomen, bleek dat ook daar de vogels
met nogal wat bombarie het nieuwe groeiseizoen aankondigden. Je wist niet wat
je allemaal kon doen. Zulk lekker weer was het. En dat duurde maar en dat
duurde maar. Het was niet altijd warm, niet windstil, maar koud en nat zijn geen
kwalificaties die van toepassing zijn. Met uitzondering van de laatste week van
april en de eerste twee van mei. Het herstel duurde tot aan augustus, maar als
je dan ver eg in Zuid-Frankrijk op vakantie bent, valt het niet op. In
september ging het gewoon door met het lekkere weer.
Wat opvallend
is, niemand weet hoe het komt, maar het zijn vooral de weekenden en dan met
name de zaterdagen die prima te pruimen zijn. De zondag is meestal een soort
after-party met temperaturen die marginaal lager lagen en lichte
sluierbewolking die de verder stralend helder blauwe hemel van de dag ervoor
bedekt.
Het eerst
weekend brengt je dan bij een oud paleis op de Veluwe. Dit is een uitstekende
plek om te vieren dat mensen al zestig jaar bij elkaar zijn en nog steeds gelukkig
samen zijn. De mensen maken hun leeftijdsgenoten jaloers als zij aan vrienden
en bekenden vertellen dat ze zo’n heerlijke dag hebben gehad met hun
kleinkinderen. Ze zijn eerst naar het paleis geweest en daarna ook nog naar een
restaurant geweest!
Het weekend
erna leent zich prima voor een verjaardagenmarathon verspreid over het land. Via
Breda en Maarssen, kom je dan in het zonnige Heino uit. Overal waar je komt is
het lekker weer. Bij de kapper, in het bos, langs de Vecht, in de grote
achtertuin van je tante. Zo worden de weekenden wat draaglijker.
De volgende
weekends zijn weer warm. De zon schijnt weer. De wind blijft weer achterwegen.
Het is heerlijk rustig herfstweer. Je loopt eens door het bos op een
zondagmiddag. Op zaterdag fiets je je fiets eindelijk eens terug van Breda naar
huis. Dit is een heerlijke tocht van een kilometer of 100, waarbij je leert dat
je wel moet blijven eten. Hoe ongezellig het ook is om alleen met je aluminium
ros te moeten eten. Die fiets die blijft maar rondjes maken. Dat zorgt er wel
voor dat de gemiddelde snelheid stijgt van 27 naar 29 km/h. Dat is naar tevredenheid,
gezien de afstand en de hoeveelheid training.
Al deze fratsen
zorgen ervoor dat je de herfstvakantie ineens gaat kamperen. Het is toch nog
warm genoeg en de regen die eventueel zou kunnen vallen wordt beperkt tot
buitjes. Die buien zijn prima te gebruiken als excuus voor een fijne lunch of
kop warme chocolademelk. Want als het weer er nog niet om vraagt, dan dwingen zelf
het seizoen wel af. Bockbier ligt in de schappen van de supermarkten en de
chocolademelk wordt ruimschoots geschonken. Ook bij de mensen naast en achter
je in het café.
Uiteindelijk
wordt het november en de klok is al naar achteren. Of naar voren. Zoek het maar
uit. Het wordt in ieder geval eerder ligt in de morgen en vroeger donker in de
avond. De winkels die de Pietendiscussie willen ontwijken en zich richten op de
klanten van over de grens (Ikea Heerlen) slaan het Sinterklaasfeest over en
zetten al kerstbomen in de winkel. De bloemist in Brakkenstijn in Nijmegen
slaat ook de Sint over, bij gebrek aan zwarte bloemen of omdat kerst gewoon
beter bij zijn core business aansluit.
Het weer trekt
een lange neus naar alle kerstballen en chocoladeletters vormen het
weerbericht: het wordt ruim 20 graden. Op 1 november. Het wordt de warmste
novemberdag in de geschiedenis van november. Dan ga je niet binnen zitten
werken aan school nadat je geluncht hebt met een vriendin. Je maakt een ommetje
om de Kralingse Plas. Met 20 graden op de thermometer en je kont op een stijger
geniet van één van de twee steden met een skyline in Nederland. Het is geen
Nijmegen, maar Rotterdam ziet er, tegen het licht in, ook nog wel aardig uit.
Hoe lang blijft
het weer zich nog op deze manier manifesteren? Hoe lang kan je nog om 9 uur ’s
ochtends de zon op zien komen in het Goffertpark terwijl je je push-ups, squads
en sit-ups doet. Hoeveel zondagen komen er nog waarin je je realiseert dat je
je te warm hebt gekleed. Niet te warm voor het seizoen, want dubbele laagjes
thermo kleding zijn niet heel ongebruikelijk in november. In november van dit
jaar, blijkt het toch anders te gaan. Zo meteen loop je in december nog in je
korte broek.
