Wellness in Bussum!

Wellness en squash Bussum heet ons welkom. En van harte. De dames bieden ons direct koffie aan en zetten ons in de lekkere Chesterfield fauteuil bij de open haard. Zo begint het lekker. Niet iedereen is op tijd, maar de tijd van Nijmegen via Leersum naar Bussum is langer dan de tijd die beschikbaar is. De volgorde wordt omgedraaid. Han bijt het spits af. En verbeten is hij. Alsof hij een van zijn eigen matig spelende teamgenoten de les leert, maakt hij optimaal gebruik van de fouten en beperkte ervaring van zijn tegenstander. In korte tijd heeft Han grip op het linkshandige spel van zijn tegenstander. Dit zorgt er echter niet voor dat Han geen tips krijgt in de pauze. Bij tip 7 houdt de rest van zijn team op met ‘coachen’. Als teamlid spuit elf wil toevoegen dat de tegenstander links is, wordt hem verweten dat het quotum aan tips al bereikt en overschreden is. Gelukkig doet Han wel iets met de tips. Hij zet zijn overwinnigsspel door, lacht lief naar de camera, poseert wat en harkt zijn punten binnen als blad na de eerste herfststorm. 3-0 en Han is klaar. Tim gaat er voor liggen. Zijn lichaam verlangt een moment van rust, concentratie en rechtbuigen dat per se op de harde plavuizen moet geschieden. De spieren worden los getrild en later loopt Tim zich rustig warm door de hele squashbaan te inspecteren op hoge snelheid. Dit wordt zijn terrein. De overwinning is (waarschijnlijk) zijn doel. Niets minder. Paul blijkt ‘a tough nut to crack’. Volgens Han is het ‘een rustige speler’. Tim laat het tot 0-4 komen voor hij zijn eerste punt pakt. Paul laat Tim flink lopen. Tim moet nog warm worden. En dat terwijl Han nog hoopvolle woorden over Tim sprak vanaf de kant. Met strenge, doch ietwat warrige scheids Jeroen laat Tim wat punten liggen en verliest nipt de eerste game. In de tweede houden de heren het spel klein. Rally’s zijn een aaneenschakeling van korte ballen. Degene met de mooie lengte wint veelal de rally. Denk ik. Paul weet de ‘T’ toch net iets beter te vinden en kruipt langzaam naar een geringe voorsprong. Tim wordt wel warmer, da’s mooi voor ons. Heren 4 van RCH/TRG. Helaas, ook de tweede game wordt voor Paul de tegenstander. De laatste game is het kortst. Na een kort overleg maakt Paul vrij snel duidelijk wie er moet winnen. Tim gaat daar graag tegenin, maar komt net iets tekort. 3-0 voor Paul. Jeroen treedt als derde aan. Tegen een dame. Hoffelijk en galant als Jeroen is, zou het nog een zware wedstrijd kunnen worden. Hij houdt altijd deuren open voor dames, behandelt ze altijd met veel respect. De kans is dus aanwezig dat hij uit hoffelijkheid wat punten aan zijn tegenstander laat. In de eerste game laat hij echter al zien dan squash oorlog is en er korte metten gemaakt dient te worden met de tegenstander, ongeacht geslacht. Met 11-4 wint hij zijn eerste game, als het goed is, is hij nu warm. Des Jeroens speelt hij korte ballen, hij maakt ze graag af. Met een volleyachtige beweging legt hij de ballen net boven de tin, waarna ze nauwelijks opstuiteren. Weinigen hebben daar een weerwoord op. Jeroens dame voor vanavond weet zich er weinig raad mee. Sommige punten wint hij met meer geluk dan wijsheid. Hij verontschuldigt zich daar wel voor. Toch nog hoffelijk. Het is ook mooi om te zien hoe Jeroen de tussenstand vraagt. De wenkbrauwen gaan dan naar beneden, een kort minachtend knikje moet de scheidsrechter de boodschap duidelijk maken en zo krijgt hij zijn stand door. Hij gromt er nog net niet bij. Vrij snel wordt het 2-0 en gaat hij het coach moment in. De derde game start met een punt tegen, de tegenstander lijkt het spelletje van Jeroen (knap irritant, tactiekloos rammen of juist knap irritant, tactiekloos voorin leggen) door te hebben. Na deze volzin staat het 3-3 en het thuispubliek gaat er achter staan. Han slaat ondertussen Michel warm en Tim tikt dit stukje, dus de support voor Jeroen laat te wensen over. Ondanks dat heeft Jeroen weer de leiding genomen met 8-5! De plaatselijk sponsorende Maison Scotch en Soda is blij met deze pot. Het is inmiddels immens druk geworden, een atmosfeer waarin Jeroen kan excelleren. 10-7 Matchbal! Down! Drieletterwoord! Maar dan…GOOOOOOAAAAAAL! 6-3 voor in games! Aan Michel om de overwinning binnen te harken. Eén game is voldoende. Zelfs op punten kan Heren4 nog winnen, maar we willen natuurlijk meer. Tim gaat scheidsen, dus alle troeven zijn ingezet. Michel start furieus. Hij crosst, dropt en boost als een malle. Drives blijven achterwege, misschien omdat de tegenstander er ook niet zo van is. Het levert een levendige partij op waar het spel op en neer golft als een woeste Zuiderzee. Na twee spannende games denk ik (Michel): ‘dit gaat een lange pot worden, ik wil, nee ik MOET winnen’. Bijzijn is meemaken. Ik krijg punten van de dame, dat zal haar leren. Ik wil meer meer meer! Maar goed. Zij is toch sterker. Zo blijkt later uit de officieuze revanche. Mijn zelfvertrouwen is redelijk goed. Ik heb voor gestaan, zelf op gameball. Saskia speelt juist op dat moment nog mooiere ballen. Hierbij verlies ik niet alleen de pot, maar ook mijn racket. Het breekt. Saskia mij ook. Ondanks mijn verlies wint Heren 4 RCH/TRG vanavond van Wellness en Sauna Bussum. De nazit is erg gezellig. Bussum blijkt een sfeervolle gastvrije club. We komen graag terug. We waren erbij en we hebben het meegemaakt. Een mooie beleving in Bussum. Volgende week een thuiswedstrijd tegen Sportcity Woerden. Jullie weten het: bijzijn is meemaken!

Het squash seizoen is begonnen!

We zijn weer los! Het nieuwe seizoen begint. Tactiek besprekingen beginnen al in de zomer. 'Wat nou als we het dansje van Gangnam Style oefenen en dat dansen voor de wedstrijd?', is het idee. 'Dan is de tegenstander direct van het padje af en winnen we.' Het doel is om van de laatste plaats af te komen. Een vaste plek is fijn, maar een plekje hoger zou mooi zijn. We zijn weer op volle sterkte nu Han hersteld is van zijn arm blessure. Ik bijt het spits af. Stijve benen en niet helemaal fris na een dag werken en een gekneusde rib van een val met skeeleren, houden mijn spel compact. Da's niet goed. Ik zwaai niet lekker door en sta mede daardoor te dicht op de bal. Het doel was de lol van het spelletje bewaren en dat lukt. Ten dele. Met 0-3 word ik afgedroogd. Volgende week beter. De wedstrijdervaring gaat komen dit jaar. Ik trap af met drie wedstrijden in 3 weken. Han mag als tweede. Zijn tegenstander is één van de vier godenzonen waar we vanavond tegen aan moeten treden. De tegenstander speelt lange rally's die hij aan het einde maar wat graag af wil maken. Gelukkig voor Han gebeurt dat meer dan eens onder de tin (da's uit). De lange rally's spelen Han parten. De jongeling heeft een beter uithoudingsvermogen en Han’s teamgenoten zullen het niet laten dat er flink in te wrijven. Desondanks gaat Han er met winst overheen. Daarna zijn de 90 seconden hard nodig om op adem te komen. Han zegt op 70% te spelen. Hij speelt in ieder geval met veel rust. Dat brengt hem punten. In de derde game komt Han in zijn spel. De eerst nog cynische teamgenoten slaken kreten als: 'Hij staat 'm even flink te domineren!' En zo komt Han terug met een 3-0 overwinning. Bas volgt. De Griekse blonde god waar hij tegen speelt heeft erg veel opzien gebaard tijdens het bezoek aan Houten een week eerder. Nu gaat Bas. Met meer levenservaring kan Bas deze jongen misschien nog wat leren, al gaan de eerste punten gelijk op. Als gastscheids hebben we trouwens de enige echte Jeroen de Wildt. Bas speelt als Bas: laag. Strak. Hard. Zijn tegenstander bezigt hetzelfde spel, maar dan iets minder strak. Zo wint Bas de eerste game. De tweede game heeft de blonde Griek het spel van Bas gelezen en pareert hij in het begin. Bas verliest de tweede game. 'Des Bas' ' hoor ik op de tribune. Hij komt later in het potje wel weer terug. De derde game wint hij nog niet. Deze game kent opvallende momenten. Een stroke in het voordeel van Bas waarin een gevaarlijke situatie ontstaat. Scheids de Wildt moet zich even van zijn strenge kant laten zien. Even later verspeelt Bas een punt op het moment dat zijn tegenstander het racket verliest. Bas weet dat hij op uithoudingsvermogen kan winnen en maakt er maximaal gebruik van. Hij maakt zijn wedstrijden zo lang mogelijk. De vierde game wordt namelijk van Bas. Vorig seizoen bleek hij in dit soort situaties het beste. Hij bouwt maximale spanning op. Zijn lengtes blijven uit en crosses missen wat scherpte, maar dat haalt de spanning niet uit het potje. Ademloos zien we het 8-10 worden, het eindigt met 11-9. Helaas in het nadeel van Bas. Hij kwam net te langzaam op stoom. De rest van het seizoen, pakt hij ze. Rick op plaats 3 speelt als laatste. We hebben een echte scheids. Len van All Inn Utrecht gaat op de stoel staan en schreeuwt de scores over de glaswand. Dat Rick en Michel elkaar niet veel ontlopen, blijkt uit de moeite die Rick heeft om een rally te spelen op plek 3. Gesprekken gaan over de opstelling van de toekomst. Wie kan er het minst slecht tegen zijn verlies? Een wedstrijd die ik eigenlijk ook niet wil verliezen. De tweede game neemt hij wat twijfel weg en brengt het op een nette manier tot 11-7. De rally's worden langer en hij speelt mooie betrouwbare ballen. Helaas kan de tegenstander nog een tandje bij zetten, wat Rick verlies brengt. Ook de derde is niet voor hem helaas. Deze avond eindigt met 12-5. De volgende keer geldt weer: bijzijn is meemaken! Met een zwakkere tegenstander winnen we misschien de volgende keer!