De Houtense Derby

Vanavond treden de twee Houtense teams uit onze poule tegen elkaar aan. Heren 6 speelt thuis tegen Heren 4 dat officieel ‘uit’ speelt. Toch voelt het nogal als een thuis wedstrijd. Beide teams spelen in het zwart wit met op de rug de naam van eenzelfde sponsor op de rug: Top Result Group. Rick bijt het spits af, wat Michel promoveert tot de nummer 3 positie. Wat hem gelegenheid geeft zijn late hamburger te verteren. Wellicht kan ik Reinder nog wat biertjes voeren voor ons optreden, om mezelf uit de onderhond (underdog) positie te manouvreren. Rick maakt het spannend. Hij gunt de tegenstander de tijd om even warm te spelen door de eerste vier punten te verliezen. Daarna gaat het gelijk op. Het komt tot 10-10 en 11-11. Dit spannende resultaat in de eerste game zorgt ook voor een nieuwe primeur. Rick vraagt een let en krijgt een stroke. Deze wordt hem toegekend en volgens betrouwbare bronnen op de tribune (Tim op de stoel naast me) is het de eerste keer ooit. Elias en Rick gaan op dezelfde manier verder als ze begonnen zijn, ze doen niks voor elkaar onder en de puntentelling loopt gelijk op. De heren winnen voornamelijk op elkaars fouten. Als er winners gemaakt worden, zijn ze voor rekening van Rick. En dan weer van Elias. Rick is losing ‘it’. Zijn ballen komen steeds door het midden. Het balletje lijkt koud of magnetisch aangetrokken tot de T. De winners komen steeds meer in het voordeel van Elias, waardoor Rick de derde game verliest met 11-7. Rick maakt het spannend. De eerste 7 punten zijn voor hem in de vierde game. Elias haalt hem in en het wordt weer 11-11. De spanning wordt vrij groot. 13-11 voor Elias. 3-1 voor Heren 6. Onno vs. Han. De Heren spelen gecontroleerd en gunnen elkaar weinig. De rally’s lijken aan elkaar gewaagd en de scores in de eerste game laten hetzelfde beeld zien. 11-7 voor Han. Han is fanatiek en houdt het spel van Onno aardig bij. De zinsnede ‘de heren zijn nogal aan elkaar gewaagd’ kan ook in dit verslag gebruikt worden. Han krijgt niet alle punten die hij wil van de scheids. Ondanks dat die laatste doorgaan in hetzelfde team traint, moet Tim streng doch rechtvaardig zijn. Tot groot ongenoegen van Han. Hij laat zich echter niet kennen en klaart het klusje. Han wint met een klinkende 3-0. Wim-Tim. Wim is een alleraardige speler. Tim neemt het desondanks fier tegen hem op. In zijn rol als nummer 1 van Heren 4, blijft de rug recht en de borst vooruit. Hij neemt rust voor zijn services en concentreert zich. Tim weert zich kranig en wint zelfs de game. “Een game meer dan ik verwacht had, tegen een trainer”, is de charmante quote tijdens het coachen. Ook een trainer zoekt soms de grenzen op. In het begin resultaat dat in kleine foutjes, maar Wim komt langzaam in het spel. Hij komt terug van 7-4 tot 8-10 en wint uiteindelijk met 11-9. Wat een game. Wat een spanning. Het publiek op de banken tijdens de laatste rally’s. Wim doet zijn hoofddoek om, transformeert in een Ninja Turtle en slaat er op los. Hij weet de nick vaak te vinden en maakt het Tim erg lastig. Tim weet de ballen soms uit zijn moeilijke hoek te krijgen en er een winner van te maken. We hebben hier te maken met twee winners. Maar wie spant de kroon vandaag? Tim immiteert ballen van meerdere ballen van zijn teamgenoten. Af en toe gooit hij er zelfs een Jeroentje in. Dat is een smash/volleyachtige bal, waarbij de elleboog naar het plafond wijst. Probeer dat maar eens thuis. Zonder bal en racket om het veilig te houden. Het wordt in de derde game 11-11. Een mes is nodig om de spanning te snijden. 13-13. 14-13 Tims service en de bal gaat uit. Twijfel alom. De scheids toont daadkracht. 2-1 voor Tim! Wim heeft in de rust een truckendoos gevonden ergens in de kleedkamer. Hij probeert wat nieuwe slagen op Tim. Het verrassingseffect werkt. Tim houdt de spanning vast. Sterker nog: hij kan er mee om gaan. Beter dan de toeschouwers. “JA JA JA JA JAAAAA!!!” klinkt het vanachter het glas. Zonder Wim was het nooit zo spannend geweest, maar de belangen van Heren 4 wegen zwaar. 9-9. Daar gaan we weer. Nu in het voordeel van Wim. 2-2 in games. “Hij staat niet verkeerd te spelen”, luidt het commentaar vanaf de tribune. “Geen onverdienstelijke pot”. Als Jort Kelder hier zou zijn, zou hij zeggen: “Zo heurt het eigenlijk”. Als Mart Smeets hier zou zijn, zou hij allemaal rare feiten vertellen en ons zijn al dan niet gefundeerde mening opdringen, maar ik dwaal af. Tim ziet het niet meer zitten door problemen met een contactlens. Uw commentator praat de tijd vol. Waar is de reclame als je het nodig hebt? Tim komt terug met de mededeling dat hij zijn lenzen kwijt is. Die dwalen ergens door zijn achterhoofd. Het is alsof je Formule 1 zit te kijken en de leider met een rokende motor rond rijdt. De coureur doet zijn best, maar de middelen staan een overwinning wellicht in de weg. Een extra beetje spanning. Dat het dan snel 7-0 staat, belooft weinig goeds. Typerend is dat op het moment dat er twijfel is als er een bal uit gaat, Tim zegt: “ik zag het niet.” Zonde. 3-2 voor Wim. En dan nu ik. Twee ouderavonden inclusief koken voor collega’s, 7 uur lesgeven en de gebruikelijke nadingen in de benen. Een ideaal uitgangspunt om jezelf in de onderhond positie te nestelen. Hoe opmerkelijk is het dan dat ik zowaar winners speel. Tijdens het potje ouwehoer ik vrij veel om van de wedstrijdspanning af te komen. De eerste game win ik. Ik weet niet wat ik mee maak. Huh? Wat gebeurt hier? Ik ben zo verward dat ik verzand in mijn gebruikelijke spel: weinig concentratie, rommelig en slordig. Maar echt slecht is het niet. Net als ik tegen mijn leerlingen zeg: ‘je leert het door te doen’. Dat voel ik vanavond. Met de 3-1 kan ik winnen, maar wat was er gebeurt als ik uitgeslapen tegen Reinder ten tonele was gekomen? De avond eindigt in een 12-7 voor Heren 6. De overwinning blijft dus in Houten. De wedstrijden zijn het aanzien waard. De volgende keer nog beter. Komt allen kijken! Jullie weten het: bijzijn is meemaken! De supporters met het mooiste spandoek maakt kans op een seizoenskaart voor alle thuiswedstrijden van RCH/TRG Heren 4! Hoe vet is dat?