Als underdog tegen de nummer 1

Zij die niet in Tivoli hangen, ontmoeten elkaar om 21.00 in Houten. We nemen het op tegen de nieuwe nummer 1 in de ranglijst en zijn van plan hen eens een lesje te leren. Dat is je houding als underdog. De kleinste keffer uit het underdog asiel bijt het spits af tegen de dame uit het Woerdense gezelschap. Het gaat aardig, maar de gebruikelijke fouten worden gemaakt, winners weggegeven en cadeautjes gretig uitgepakt. Desondanks ben ik niet ontevreden. De dame laat me wat mooie punten maken, wat haar tegen het einde ook een klein beetje frustreert. Ze herpakt zich en via de 10 punten die ik de laatste game haal, moet ze door tot de 12 alvorens ze als winnares van 3 games van de baan kan. Ik heb zoveel mogelijk punten gepakt, me het belang van punten in een verloren partij van vorige week in het achterhoofd. De wedstrijdspanning was ietsje beter te beheersen ballen aardig en funfactor in orde. In november kijken we verder. Thijs en Ronald schudden elkaar de hand en ze zijn begonnen. De tegenstander is fanatiek en moedigt graag aan. De heren zijn aan elkaar gewaagd, wat mooie rally's en winners oplevert. Beauty's van rally's volgen elkaar op, waarbij er hier en daar wel een stroke* meer gevraagd had kunnen worden. Uiteindelijk verliest Thijs de eerste game. De heren reageren supersnel op elkaars ballen. Rally's zijn lang en zeker he aanshouwen waard. Al zeggen de confers iets anders. Thijs maakt net een foutje meer en Ronald slaat winners. Zo wordt de tweede game vrij snel prooi voor Woerden. Bloedstollend. Dat zijn de rally's. 'Refocus!' schreeuwen de toeshouwers. Zoek dat maar eens op in de dikke Van Dale. De cijfers duiden op een walk-over in het nadeel van Thijs. Niets is minder waar. Thijs verliest met 3-0, maar kan met opgeheven hoofd de baan verlaten. Komt dat zien! Dit was zeker een duidelijk geval van 'bijzijn is meemaken'. Teamcaptain van Woerden, Michel, neemt het op tegen Bas. Bas zegt een lichte voorkeur te hebben voor korte wedstrijden, maar meer dan eens heeft hij thrillers van 5 lange games gespeeld. Het lijkt er snel op dat Bas vlot klaar is. Ondanks dat de tegenstander zegt moeite te hebben met concentreren, is het snel 11-4 en kan er gecoacht worden. Michel uit Woerden lijkt net een maatje te groot voor Bas. Nou heeft Michel vroeger nog met houten rackets gespeeld en dus flink wat ervaring, kracht en techniek. Bas is er moeilijk tegen bestand en punten blijven schaars. De derde game wordt hetzelfde. Pim en Jeroen. 'Kom op Jeroen,' zegt Thijs, 'houd de eer hoog!'. 'En wie moet de eer weer hoog houden?' is Jeroens reactie. Het is echt aan hem. Een tonnetje met credits staan op hem te wachten. Jeroen wint de toss! Mooi. De eerste game speelt Jeroen wat makkelijke ballen voor zijn tegenstander. Nou pakt Pim ook alle ballen, dus Jeroen heeft een zware dobber aan Woerden. De tweede game weet hij zich, nat wat geintjes me het coachmoment beter te concentreren. Al grappend en grollend speelt Jeroen zijn typische ballen. Hij grijpt ze uit de lucht en doet er wilde dingen mee. Zo brengt hij de stand op 1-1. We hebben serieuze spanning. De heren zijn aan elkaar gewaagd en geven een ware show weg. Rally's zijn lang en redelijk spectaculair. Jeroen laat zijn tegenstander wat lopen, maar verliest de game toch. The show will go on! Ook de vierde game gaat gelijk op met beauty's van rally's. Wat was het motto ook alweer? Juist: 'bijzijn is meemaken!'. Jeroen zorgt ervoor dat je waar krijgt voor je geld. Een avondje heren 4 is zo een mooi avondje uit. 2-2! Een wedstrijd van 5 games! Ook de laatste is om van te smullen! Ze blijven maar doorgaan. Dit was wellicht de mooiste show die Jeroen ooit heeft weg gegeven, denk ik. 'Dit was het mooiste... Pffff', was zijn veelzeggende commentaar na de wedstrijd. De avond eindigt met een 15-2 voor Woerden. Niet zonder slag of stoot. We hebben vandaag twee mooie shows gehad. En dat voor dat geld! 26 oktober weer!

Het wordt voorspeld door het K-N-M-I

Het Citadel College vindt het belangrijk dat leerlingen iets extra's kunnen doen buiten de lessen. Met excursies en seminars richten wij hun aandacht op hun toekomst en laten zien waarvoor ze werken. De aardrijkskunde vakgroep heeft 3 Havo en 3 Vwo leerlingen dan ook de mogelijkheid geboden om naar het KNMI te gaan. Met hulp van een ouder werd dit mogelijk. Hieronder een verslag van de dag. De ontvangst vindt plaats tussen de buien door. Voor de weermannen is het een prachtige dag, ze hebben wat te doen. Als je naar weerberichten luistert of kijkt op televisie, lijken de meteorologen per regendruppel betaald te worden. De zelfbenoemde ‘baas van het weer in Nederland’ legt echter uit dat er per Nederlander € 2,50 naar het KNMI gaat. Frits Brouwer vertelt vrolijk dat hij vandaag zin had in regen en hoopt dat leerlingen het KNMI ook willen overwegen als toekomstige werkplek. Na de eerste presentatie krijgen de leerlingen twee workshops en een demonstratie met de weerballon die dagelijks wordt opgelaten. De wisselwerking tussen de leerlingen en de medewerkers van het KNMI is leuk en duidelijk anders dan op school. De weermannen en vrouwen zijn vakmensen, de leerlingen zijn veelal goede leerlingen die het dagje uit verdiend hebben met goede cijfers. De ene helft van de leerlingen duikt dus vol in de materie die verre van gemakkelijk is. De weermannen en –vrouwen zijn veelal natuurkundigen van tussen de 25 en 40 jaar oud. Zij verwonderen zich erover dat het vak meteorologie bij aardrijkskunde in het curriculum zit. Ze hebben zich voorgenomen om het belang en de lol van natuurkunde vandaag aan de leerlingen duidelijk te maken. De gezelligheidsdieren van de havo haken hierop af. De dames uit 3H leggen graag contacten met de, voornamelijk mannelijke, leerlingen van andere scholen. Al geef je met het woord mannelijk wel erg veel krediet aan de jongetjes en sterren van het juniorsongfestival. De niet werkende leerlingen verbazen zich over de gemotiveerde en hard werkende leerlingen die graag nog meer verdieping in de opdrachten willen brengen. De opmerking: ‘Is het dus zo dat de kans op een tsunami bij een diepere beving groter is?’ zweeft nog even rond voor de cursusleidster dit kan bevestigen. De dames is ze nu verloren aan de jongetjes. Tijdens een heel klein buitje wordt de weerballon opgelaten. Het kastje met meetapparatuur wordt opgelaten met een ballon die een flinke stijgende kracht heeft. ‘Voel maar even hoe hard de ballon trekt’. Zeggen de meteorologen. ‘Hij stijgt op tot 24 km, dan is de ballon te groot omdat de druk te ver is afgenomen, hij knapt en daalt over 2,5 uur neer in de buurt van Groningen. Het kan zijn dat er dan een fanatiekeling met een GPS apparaatje staat om hem op te vangen.’ De meteorologen lopen over van enthousiasme over hun vak en willen dat graag delen. Als ze de overgedragen kennis willen testen door een potje ‘petje af – petje op’ bedenk ik me dat mijn leeftijdsgenoten vanavond uitgeput op de bank zitten en het spel de volgende keer zeker mèt gebruik van microfoon spelen. Probeer anders maar 100 leerlingen in een zaaltje te laten luisteren. Het is 15.00 uur. Ze willen naar huis en hebben onderweg een McDonalds gezien. Als leerlingen van ‘de gezonde school’ maken ze louter een studie van de gouden bogen die vanaf de snelweg te zien zijn. Het is een mooie dag geweest voor de ‘plus-leerlingen’ die wat meer willen. Voor de dames was het vooral gezellig.