Het grote probleem van de race in Duitsland dit jaar had vrij weinig met racen te maken. Het ging om de verkoop van de tickets. Er zijn tijden geweest dat er 100.000 mensen naar een autorace kwamen kijken. Die mensen kwamen uit het hele land om hun lokale held te steunen, ook al reed deze achteraan, of in de middenmoot, zoals Sergio Perez in Mexico. In Duitsland blijft men weg. Dat kan mooi zijn voor de Nederlanders, want nu was er meer plaats voor de fans van Verstappen die er nog wel een paar honderd euro en kilometers rijden voor over hadden om hem derde te zien worden.
Het uitgangspunt voor de Duitsers zou perfect moeten zijn. Een Duits team en groot Duits merk domineert de sport sinds het merk zelf de regels en technische voorwaarden heeft bedacht. In een van die auto's zit een Duitse coureur. Hij liegt graag, kan niet tegen zijn verlies en heeft moeite met presteren onder druk. Verder zit er een Duitse coureur in het team met 'the Prancing Horse', het heilige Ferrari. Verder zijn er nog tweede Duitse coureurs die overlopen van het talent en in de middenmoot en achterhoede opereren en daar aardige dingen laten zien. De organisatie had 60.000 plaatsen voor de Duitse fans gecreëerd. Er was plaats voor meer, maar de prognoses waren slecht. Eén tribune werd gebruikt voor een groot reclamebord van Rolex. Dit om het Shanghai-effect te voorkomen. In China kosten de tickets namelijk hetzelfde als in het westen, maar zijn de lonen daar nog niet naar. Zo kan het dat er een tribune van honderden meters lang wordt gevuld met grote witte letters 'E-x-p-o- -2-0-1-0', omdat de 'fans' niet komen opdagen.
De organisatie in Duitsland, en NOS-commentator Louis Dekker, snappen echt niet hoe het kan dat de Grand Prix van Duitsland niet uitverkoopt. Wellicht is er wat moeite met het grote bord, dan wel volledige servies, dat er voor hun hoofd staat waardoor ze de oorzaken niet zien:
Ten eerste kosten de kaartjes de hoofdprijs. Voor het goedkoopste kaartje voor de eerstvolgende wedstrijd in Spa betaal je 145 euro, waarbij je nog eten, drinken, parkeren en verblijf moet regelen. Dat lijkt mij veel, als ik mezelf 'de gewone man' zie. Voor de hoofdtribune betaal je de hoofdprijs en tijdens de wedstrijd zie je de auto's dan slechts 45 keer aan je voorbij komen zonder dat je weet hoe de wedstrijd zich ontvouwt. Het gaat niet alleen om het racen, maar ook om de pitstopstrategie en radiocontact. Waarom het dan zo duur moet zijn? Maffiabaas Ecclestone vraagt aan organisatoren enorme bedragen (tientallen miljoenen) om het evenement te mogen organiseren. Die kosten moeten ergens door vergoed worden, dus daarom zijn de prijzen zo hoog en ook daarom staat het voorbestaan van klassieke wedstrijden zoals op Silverstone, Monza, Spa-Francorchamps en in Duitsland dus op het spel.
Ten tweede blijven de wedstrijden saai. Nog maar één van de 12 wedstrijden van dit jaar is niet gewonnen door een Mercedes. Je weet vooraf dus wie er wint. Zeker nu de druk op Rosberg komt, laat hij het afweten. Hij laat daarbij zien niet te kunnen racen en duwt voor de tweede keer in vier wedstrijden een tegenstander van de baan af, als wanhoopsdaad. Mocht hij, doordat er iets met Hamilton gebeurt, onverhoopt wereldkampioen worden, dan is dat de minst waardige wereldkampioen formule 1 sinds Damon Hill in 1996 zonder serieuze tegenstanders zijn rondjes reed.
Dan kan je misschien nog komen kijken voor het spektakel, een goed ongeluk. Dan moet je ook maar het geluk hebben dat je op de goede plek zit, waar je wat van een eventueel ongeluk kunt zien. Gelukkig voor de sport, gebeurt dit steeds minder. De twee uitvallers gisteren reden rond in de marge van de wedstrijd. De beide Felipes. Nasr bij Sauber, wat dit jaar een achterhoede team geworden is en Massa. Massa heeft sinds zijn ongeluk van 2009 geen bijzondere dingen laten zien, kruipt in duels gemakkelijk onterecht in de slachtofferrol en heeft een beperkt vermogen om op zijn eigen kunnen te reflecteren. Maar goed, hij schijnt vriendelijk te zijn. Het is toch zielig iemand af te serveren na een ongeluk en hij kan goed moppentappen in de pitstraat, dus laten we hem rustig afzakken naar de middenmoot van het veld.
Het mooiste van de race in Duitsland is 'het drama van Ferrari'. Ferrari vecht als de 'Black Knight' tegen Mercedes. Net als in de film Monty Python and the Holy Grail gaat het steeds slechter met de hoofdrolspeler, maar hij denkt nog steeds het op te kunnen nemen tegen zijn belangrijkste tegenstander. Net als Ferrari. Vettel en Raikkonen houden vol te strijden tegen Mercedes, maar worden intussen ingehaald door Red Bull. Wat een drama voor de Italianen. Er gaan waarschijnlijk op korte termijn koppen rollen, maar zo lang de belangrijke plaatsen in het team worden ingenomen door Italianen, zal het team geen wereldkampioenschappen winnen. Het hart van de Formule 1 ligt in Duitsland en Groot-Brittannië en cultuur speelt een belangrijke rol in het succes van teams. De laatste keer dat Ferrari de sport domineerde was in een periode dat de beste coureur uit het veld bij Ferrari reed, Schumacher. De auto's werden ontworpen door twee Britten (Rory Byrne en Ross Brawn) en de leiding van het team was in handen van een Fransman (Jean Todt). Zij hielden de Italianen in het gareel en tevreden tegelijk. Tussen 1979 en 2000, de tijd tussen de twee kampioenschappen voor Ferrari was lang. Maar als ze zo doorgaan, kunnen ze de 21 jaar zonder kampioenschappen weer halen. We tellen dan vanaf 2007.
Het is mooi voor de Nederlandse Formule 1 fans. Max Verstappen heeft met de huidige ontwikkelingen bij Ferrari een serieuze kans op plaats 4 en misschien zelfs 3 in het kampioenschap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten